Film ten oglądałam kilka miesięcy temu i sądziłam, żeby aby cokolwiek sensownego o nim powiedzieć, potrzebuję po prostu czasu, by ochłonąć. Ale okazuje się, że nadal targają mną te same uczucia, co po wyjściu z kina. Dotyczy on bowiem sekretów rodzinnych, które po wyjściu na jaw zmieniają spojrzenie jego autorki na wiele aspektów jej dzieciństwa oraz wpływają na zmianę oceny postępowania bliskich jej osób. Jeśli ktoś już jako dorosły dowiaduje się, że jego najbliżsi, którzy odeszli i nie można niczego z nimi skonfrontować, przez wiele lat mijali się z obiektywną prawdą i sądzili, że pewne sekrety zabiorą ze sobą do grobu, to cóż mu innego pozostaje poza pogodzeniem się z własną bezsilnością i wymyślaniem monologów, których nie ma do kogo skierować?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz